Dizinin adı: Master of None
Yapım yılı: 2015
Oyuncular: Aziz Ansari, Noël Wells, Lena Waithe, Eric Wareheim, Kelvin Yu
Gün geçmiyor ki 20 dk.larımı, 40 dk.larımı dizi izleyerek geçirmeyeyim. Eskiden arkadaşım Müge Lost’un yeni bölümünü indirip bana CD’ye çeksin de izleyeyim gibi kovalamacalarım varken, bugün izleyecek dizim kalmıyor adeta (Hey gidi günler demek için bir saniyelik saygı duruşu). “Master of None” da bu esnada şans verilmiş ve verildiğine de sevinilmiş bir dizi.
Dizinin başrol oyuncusu Aziz Ansari’yi benim gibi “Parks and Recreation’daki çoğunlukla sempatik ama çoğunlukla da uyuz çocuk görünümlü Hintli” olarak tanıyanlarınız olabilir. Ufak boyutu ve Hintli oluşuyla tabii ki gözden kaçacak bir tip değil fakat hiç başrolde görmeyişimiz de bir şekilde onu arka plana itiyor. Fakat artık durum bu değil. Üstüne üstlük bu minik adam işleri değiştirmeye geliyor.
Aktör olan Dev için hayat savaşı tam gazdır. 30 yaşındadır, evli değildir hatta sevgilisi yoktur, tabii ki arkadaşları çoluğa çocuğa kavuşmaya başlamıştır ve bu noktada hayatını sorgulamaktadır, sürekli rol seçmelerine gider fakat kimse bilim insanı/ taksi sürücüsü rolü değilse bir Hintliyi seçmemektedir, Amerika’da doğmuş olsa da tam olarak bir Amerikalı değildir ve ailesiyle geçmişlerinde yaşadıklarının farklılığı sebebiyle bazen zıt düşmektedir. Bir kısmı hepimizin yaşadığı şeyler ve bir kısmı ise hiç birimizin yaşamadığı türden şeyler. Dizi akıllıca bir şekilde hepimizin yaşadığı şeyler kısmıyla empati kurdurup, yaşamadığımız şeyler kısmında ise “Aa bunu hiç böyle düşünmemiştim” dedirtiyor. Mesela Dev neden bir dizide iki tane Hintli olamayacağını, neden bir Hintliyi aksansız oynarken göremediğini sorgularken “Harbiden ha” diyoruz. Benzer şekilde Dev’in en büyük derdi apartmanındaki wireless’ın iyi çekmemesi iken babasının flashback’inde Hindistan’da pazar alanında bir çocuğun gelip tek oyuncağı olan abaküsünü kırmasını, tıp fakültesine gidebilmek için ucuza çalışarak fermuar yapmasını görüyoruz. Özellikle diğer bir azınlık olan Tayvanlı arkadaşı Brian ile onların ve ailelerinin geçmişlerinde yaşadıklarını sorguladıkları “Parents” ve Hintlilerin ekrandaki temsiliyetleri üzerine olan “Indians on TV” isimli bölümleri bence çok başarılıydı.
Dev, gönlündeki güzel Rachel ve kankaları Denise ile Arnold’la takılırken
Dizi iyi bir Amerikan bağımsız komedi- dramı tarzında gidiyor. Hikayesi akıcı, konusu günlük dertlere dair olmasına rağmen ilgi çekici ve bence kesinlikle iyi düşünülerek yazılmış- ne karakterler havada kalıyor ne de diyaloglar. Arkası gülme efektli birbirinin aynısı komedi dizilerinden sonra bu tip yapımlar görmek beni sevindiriyor. Müzikleri de diğer bir artısı- Özellikle de diziyle aynı isimli Beach House şarkısını duymazsam üzülürdüm fakat neyse ki son derece doğru ve uygun bir yerde bu şarkıyı duydum. Bu arada bir de ilginç ünlü konuk oyuncuları var: Busta Rhymes, Claire Danes gibi.
Komedi tarzını seven fakat komik olmak adına yapılan abartılı oyunculuklardan ve birbirinin aynısı esprilerden sıkılanlara tavsiyemdir. Sevgilerimle.
KAKALATTE 